เป็นเวลาเกือบ 5 ปีแล้ว ที่ผมเรียนอยู่ ณ กรุงลอนดอน ผมจำได้ว่า ผมมาถึงที่นี่ เมื่อวันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 2020 ซึ่งตรงกับวันคล้าย “วันเกิด” ของคณะแห่งพระเยซูเจ้า (คณะเยสุอิตถูกก่อตั้งขึ้นในวันเดียวกันนี้เมื่อปี ค.ศ. 1540) โดยขณะนั้นเป็นช่วงเวลาแห่งความท้าทาย เพราะโควิด 19 กำลังแพร่ระบาดอย่างหนัก อีกทั้งยังนำมาซึ่งความหวาดกลัว และความไม่แน่นอนสำหรับชีวิตของผู้คนทั่วโลก แต่ถึงแม้ว่า ประเทศอังกฤษจะยังมีล็อกดาวน์อยู่ ผมยังมีความสุขในการอยู่ร่วมกับพี่น้องคณะเยสุอิตที่บ้านโคเปิลสะตัน ซึ่งเป็นบ้านเยสุอิต อยู่ทางตอนเหนือของกรุงลอนดอน ชื่อของบ้านแห่งนี้ช่วยให้ระลึกถึงคุณพ่อเฟรเดอริก โคเปิลสะตัน SJ (นักปรัชญาเยสุอิตที่มีชื่อเสียงจากอังกฤษ) เราต่างช่วยกันดูแลบ้านและเปลี่ยนเวรกันทำอาหารด้วยความชื่นชมยินดี

สำหรับบรรดาเยสุอิต การเดินทางเพื่อเป็นสมาชิกของคณะแห่งพระเยซูเจ้าอย่างสมบูรณ์นั้นใช้เวลา 15 ถึง 20 ปี การเดินทางนี้มีช่วงการอบรมที่เรียกว่า "เทอร์เชียนชิป" (Tertianship) ซึ่งเรียกขานกันว่า “โรงเรียนแห่งหัวใจ” หรือ “นวกสถานรอบที่สอง” ขั้นตอนสุดท้ายนี้เกิดขึ้นหลังจากการบวชเป็นพระสงฆ์แล้ว 3-5 ปี หรือหลังจากทำงานอภิบาลมาสักระยะหนึ่ง สำหรับผมเอง ช่วงการอบรมนี้มาถึงหลังจากที่ผมรับการบวชเป็นพระสงฆ์แล้วสิบปี (พฤษภาคม ค.ศ. 2014)

ในปี 2009 ที่บ้านนวกสถาน พ่อได้ปฏิญาณตนครั้งแรกในการเข้าสู่คณะแห่งพระเยซูเจ้า (เยสุอิต) สิบหกปีต่อมา หลังจากใช้ชีวิตตามจิตตารมณ์ของคณะ พ่อก็ได้รับโอกาสที่ล้ำค่าในการเป็นสมาชิกถาวรของคณะ คำเชิญสำหรับคำปฏิญาณสุดท้ายนี้ทำให้พ่อหยุดไตร่ตรองถึงการเดินทางอันยาวนานที่ได้ผ่านมาในช่วงหลายปีนั้น การเดินทางอันยาวนานนี้ได้ให้ประสบการณ์ และการดิ้นรนมากมายที่ทดสอบคำสัญญาที่พ่อได้ให้ไว้ หลังจากการไตร่ตรอง พ่อเชื่อมั่นว่าพระเจ้าทรงเรียกพ่อให้รับใช้พระองค์ผ่านทางคณะเยสุอิต

เดือนมิถุนายนนี้เป็นเดือนที่เต็มไปด้วยพระพรและความยินดีสำหรับ คณะแห่งพระเยซูเจ้าในประเทศไทย (เยสุอิต) เนื่องจากเราได้มีพิธีบวชพระสงฆ์ใหม่สองคน คือ คุณพ่อ ธาราดล ดงยะโสภา เอส เจ หรือที่รู้จักกันในนาม พ่อเจน และ คุณพ่อ สดุดี ดำรงกิจมงคล เอส เจ หรือที่รู้จักกันในนาม พ่อปี่ แม้ว่าจะได้รับการหล่อหลอมจากประสบการณ์ที่แตกต่างกัน แต่เส้นทางอันเป็นเอกลักษณ์ของทั้งสองคนสะท้อนถึงการเรียกอันลึกซึ้งเดียวกัน คือ การรักและการรับใช้ผู้อื่นผ่านการเป็นพระสงฆ์ คณะเยสุอิตขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับครอบครัวที่อุทิศตนที่ได้ถวายลูกของตนเอง เความศรัทธาและจิตวิญญาณของการหล่อเลี้ยงได้ช่วยหล่อหลอมกระเเสเรียกและนำพาพวกเขาไปสู่การเรียกของพระเจ้า