“การสอนที่ดีไม่สามารถพึ่งพาได้เพียงเทคนิคการสอนเท่านั้น แต่จะต้องออกมาจากอัตลักษณ์และความซื่อสัตย์ของตัวครูด้วย”(Parker J. Palmer, 1997 p.16)

เมื่อผมมองย้อนกลับไปถึงประสบการณ์ในโลกของการศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะครูสอนภาษาอังกฤษ ผมพบว่ามีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นโดยที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน ย้อนกลับไปในสมัยเรียนมัธยมปลาย คุณครูมักจะให้ผมทำหน้าที่อธิบายบทเรียนต่างๆ ให้เพื่อนร่วมชั้นฟังหน้าห้องเรียน แม้จะถือว่าตัวเองเป็นคนเรียนรู้ไว แต่ประสบการณ์เหล่านั้นทำให้ผมรู้สึกได้ว่าการสอนหนังสือนั้นไม่ใช่งานที่ตัวเองถนัดเลยแม้แต่น้อย และมันได้ปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งความเกลียดชังไว้ในใจของผมจากนั้นเป็นต้นมา

หลายปีผ่านไป โชคชะตาเหมือนจะเล่นตลกให้ผมมาเป็นอาสาสมัครสอนหนังสือที่ชุมชนการเรียนรู้เซเวียร์ (XLC) แม้จะลังเลอยู่สักพัก แต่ผมก็ยอมรับโอกาสนี้ และตามที่คาดคิดไว้ การเรียนการสอนวันแรกของผมก็เต็มไปด้วยอุปสรรค ปัญหาและน่าผิดหวังในหลายๆอย่าง ซึ่งท้าทายความเชื่อมั่นในการสอนของผมอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ผมยังมีเพื่อนร่วมงานที่ดีที่คอยให้กำลังใจให้ผม "มั่นใจและเชื่อมั่นในตัวเอง" ซึ่งกระตุ้นให้ผมได้ไตร่ตรองถึงการสอนที่ผ่านๆมาและตระหนักได้ว่าประสิทธิภาพในการสอนของผมมีความเชื่อมโยงอย่างมากกับความเชื่อมั่นในความสามารถของตัวเองในการนำพานักเรียนให้มีความสนใจและช่วยให้เกิดการเรียนรู้

เป็นเวลาหลายปีแล้วนับตั้งแต่ก้าวแรกที่ผมเดินเข้ามาสอนภาษาอังกฤษที่ XLC ที่ๆผมได้แบ่งปันเรื่องราวนับพันกับนักเรียนที่มาจากต่างสถานที่ ต่างประเทศ และต่างชาติพันธุ์ ผมเชื่อมาโดยตลอดว่าการสอนของผมไม่ได้ถูกจำกัดไว้เฉพาะในห้องเรียนสี่เหลี่ยม กล่าวคือมันไม่ใช่แค่เพียงการถ่ายทอดความรู้แต่เกี่ยวข้องกับการสร้างแรงบันดาลใจและชี้แนะแนวทางให้นักเรียนได้บรรลุถึงศักยภาพสูงสุด ผ่านความเป็นตัวตนของผม ผมหวังว่าบางทีผมอาจจะเป็นแรงบันดาลใจและแรงจูงใจที่ช่วยจุดประกายความรักในการเรียนรู้ของพวกเขาทุกคน

และบ่อยครั้ง ผมพบว่าตัวเองสอนภาษาอังกฤษโดยที่ไม่ได้สอนภาษาอังกฤษ ผมหมายถึงผมสนุกกับการสร้างสภาพแวดล้อมที่นักเรียนมีส่วนร่วมกับการเรียนภาษาอย่างเป็นธรรมชาติผ่านการเล่าเรื่อง การสนทนา การอภิปราย การทำงานกลุ่ม การนำเสนอ หรือการแสดงบทบาทสมมติ สิ่งเหล่านี้ผมมองว่าเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ที่สนุกสนานและสามารถนำไปปรับใช้กับสถานการณ์ในชีวิตจริงได้ สุดท้ายนี้ ผมได้เรียนรู้ว่าแม้ว่าเทคนิคและวิธีการสอนจะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการสอนภาษาอังกฤษ แต่ความสัมพันธ์ที่ดีอย่างแท้จริงระหว่างครูกับนักเรียนซึ่งมีรากฐานมาจากความถูกต้องและความซื่อสัตย์จะก่อให้เกิดประสบการณ์การเรียนรู้ที่มีผลกระทบต่อผู้เรียนอย่างแท้จริง

เขียนโดย สุมิตร (ปัจจุบัน สุมิตร เป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่ XLC จังหวัด เชียงราย ประเทศไทย เขามีความหลงใหลในการศึกษาภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเรียนการสอนในพื้นที่ชนบท เขาเป็นสมาชิกของ Magis ประเทศไทย ด้วย)